Çoğumuz apartmanda yaşıyoruz.
Yaşadığımız binaların ses yalıtımı ne kadar iyi?
Hiççççç...
Ne yazık ki bu konuda başarılı müteahhitler göremiyorum.
Ses yalıtımları kötü, eee bir de komşunuz apartman kurallarından bi haber ise vay halinize...
Acaba Komşu haklarını ne kadar biliyoruz?
Apartman hayatına pek alışık değilim aslında, ama belli başlı kurallar her zaman vardır.
Özellikle belirli saatlerden sonra uyulması gereken kurallar.
Genelde apartman sakinleri taşınıcak olan kiracının çocuksuz olmasını isterler.
Şahsen ben de isterdim.
Ben de bir kiracıyım ve benim de 2 evladım var.
Ama evimizde kurallarımız da var.
Bağırarak konuşmamak, evin içinde koşmamak, yüksek sesli müzik dinlememek ve daha bunun gibi niceleri.
Çocuklu yada çocuksuz artık saygıyı öğrenmek zorundayız.
Sabahdan gece yarısına kadar bağıran çocuklar ve anne sesi dinler hale geldim ki bu kaçıncı kiracı.
Hep mi bana denk gelir diyorum.
Biraz şanssızımdır.
İnsanca uyarılınca karşındakinden mahcubiyet bekliyorsun ya yok yok ne mahcubiyeti üstüne sizde gürültü yapıyorsunuz denmez mi.
Hep bir haklı çıkma çabası.
Ben yüz göz olmayı sevmeyen biriyim.
Her apartmanda da bir yönetici vardır.
Saolsun yöneticimiz uyarılarını yapıyor, yapıyorda anlayan var mı?
Biliyorum ki bu sadece benim yaşadığım bir sıkıntı değil.
Kıymetli ebeveynler sizlerden ricam, çocuklarımızı yaşadığımız ortama göre yetiştirelim.
Bağırarak apartmanı ayağa kaldırarak değil.
İnsanların yaşam alanlarına saygı göstermeyi öğretelim.
Başkalarının da bu apartmanda yaşadığını ve gürültünün insanları rahatsız edebileceğini güzel güzel anlatalım.
İnanın bağıra bağıra anlattığınız da o ses bile rahatsız ediyor.
Ben bir anne olarak oğlumu sürekli uyarıyorum.
Lütfen yavaş bas ayaklarını, alçak sesle konuş diye.
Oğlum da bana onlar sürekli gürültü yapıyo bişey yok bana sürekli aynı şeyleri deme anne banane diyor.
Onlarda uysun kurallara neden hep ben uymak zorundayım diyor.
Bizim ne farkımız kalır onlardan diye hergün anlatıyorum.
Kurallar biz insanlar için var ve bu kurallara yetişkinler uyar ise inanın bana çocuklarımız da uyar.
Özellikle bu dönemde evde kalma zorunluluğumuz var iken.
Lütfen ama lütfen komşuluk haklarına riayet ederek daha saygılı yaşayalım.
Huzurla yaşadığımız alanları, bağrış çağrışlar kaplamasın.
Hoşça kalın, evde kalın ve lütfen kurallara uyun...
Sayın çocuğu olan apartman sakini. Ne dövmek ne sövmek sabırla herzaman anlatmakdır görevimiz. Farkında iseniz ben bebekleri ele almadım çocuk başka bebek başkadır. Tabi ki 2 yaşında ki bi bebeyi kontrol edemezsiniz. Ona sonuna kadar anlayış var. Ben bebek ağlama sesini heran dinliyorum ve ben de bir anneyim. Ona yapıcak hiçbirşey yok. Benim anlatmak istediğim konu bebekler değil bunda bir anlaşalım. He ayrıca sürekli bir ağlak çocuk da büyüttüm. Ama şuanda 12 yaşında ve heran uyarıya maruz. O kurallara ya uyacak ya uyacak. Bir anne olarak vazifem avazım çıktığı kadar bağırmak değil kimsenin huzurunu bozmadan evinde sesim çınlamadan uyarmak. Saygılarımla