Ey insan kardeşim
Ey iman kardeşim
Bedenine uzanan zalimlerin
Kıramadım kanlı ellerini affet.
Tutamadım üzerine düşen bombaları
Bebeğinin masum bedenine giden mermiye
Bedenimi siper edemedim affet.
Zalimin oyununu farkedemedim
Yalanına kandım kahredemedim affet.
Boyadılar gözümüzü türlü süslerle
Kanının aktığını farkedemedim affet.
Ne kadar uyuşmuş bilinçlerimiz
Uyumaktan kör olmuş kalp gözlerimiz
Yandığını göremedik affet.
Dünyaya öyle bir bağlanmışım ki
Ölüm korkusuyla vicdanlarımız
Çığlığını duyamadık affet.
Bir bebek zulmün soğuğunda
Canını veriyorsa eğer
Dünyayı yakmadık bizi affet.
Çocuklar ölürken biz yaşıyorsak
Zilletir bu yaşamak bizi affet.