Bir insan hangi mesleği yaparsa yapsın, o mesleğine emeğini, mücadelesini ve kabiliyetini koyduğu kadar inancını, yüreğini ve en önemlisi insanlığını koyamıyorsa, o mesleğin benim için hiçbir kıymeti yoktur.

Doktor, hemşire,avukat, savcı, öğretmen gibi pekçok meslek sahibi olanlara bizlerin ihtiyacı ve muhtaçlığı varken, bu meslekleri edinenlerin, bizlere saygı göstermeyenlerine ve yardımcı olmayanlarına da yazıklar olsun.

Yahu biz sizlerin eline düşmüşüz ve biz sizlerin gözlerinin içine bakıyoruz.

İşinizi severek ve iş ahlakını bilerek adaletle ama yüreğinizi de ekleyerek yapamayacaksanız o işi yapmayın ve o mesleği seçmeyin.

O yerlerde olmayacaksanız olmayın.

Bizlere de destek olamıyorsanız bari köstek olmayın.

Eşimin corona hastalığında 15 gün yoğun bakım, 15 gün hastane servisinde geçen süreç beni çok yıprattı.

Üzüntüsü ayrı, eşimin iyileşme süreci ayrı, tedavi aşamaları ayrı ,epey yoğun günler yaşadık.

Allah cc'a şükürler olsun ki, taburcu oldu.

Ama 10 günde bir tahlillerinin yapılıp, takip edilmesi ve 2 ay evden dışarı çıkmaması şartı ile taburcu edildi.

Zaten eşim oksijen makinesi kullanmak zorundaydı ve sadece evde tuvalet ihtiyacını görebilecek kadar yürüyebiliyordu.

Corona gitmişti ancak arkasında ciddi hasarlar bırakmıştı.

Eşimin kan değerlerinin alınması ve durumunun takip edilmesi için hastaneye gittiğimde uzman bayan doktora, eşimin hastalık sürecini ve şu an ki aşamalarının seyrini nasıl yapmam gerektiğini sorduğumda bana "Evde Sağlık Hizmetlerinden" faydalanabileceğimi söyledi.

Çok sevindim ve devletimizin vatandaşına böyle güzel ve yardımcı bir hizmet sunmasından gurur duydum.

Bu hizmeti bilmiyordum.

Başıma geldi öğrenmiş oldum.

Uzman bayan doktor "önce oraya başvuracaksınız sonra bana geleceksiniz" deyince telefon ile "Evde Sağlık Hizmetlerini" aradım ve başvurumu yaptım.

Bana gün verdiler, "Geleceğimiz gün siz doktorunuzdan tüplerinizi alıp hazır edin" dediler.

Ben de aynen onların söylediği gibi bana bu yolu öneren uzman bayan doktora gittim ve tüpler için başvurdum.

Aldığım cevap şu oldu "Sıra almanız gerekli.Aksi halde tüpleri veremem"

Hadi bakalım...

Buna ne derler?

Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu.

Tamam, ben sıra alayım da.

Birincisi, önce bana Evde Sağlık Hizmetlerine başvurunu yap diyerek, senin sözünle önce oradan sıramı aldım da aynı zamana senin bölümüne sıra nasıl alıcam ve bu ikisini nadıl denk getireceğim?

İkincisi, benim hastamın 10 günde bir tahlillerinin yapılması gerekiyor ve İnternetten uzman bayan doktorun bölümüne sıra bulamıyorum.

Devletimin bana sunmuş olduğu böyle güzel bir hizmet var ama karşımda mesleğini yaparken insanlığını unutan bir uzman doktor var.

Bütün sevincim, devletime duyduğum gururum kursağımda kaldı.

Beni sadece o tüpleri alabilmem için bir oraya bir buraya oynattıktan sonra, ben senin doktorluğunu ne yapayım, ben devletin hizmetini ne yapayım.

Vatandaşa hizmet vermek için mi eziyet etmek için mi yıllarca okuyup emek veriyorsunuz?

Okumak bilgini artırır, yaşamak ise tecrübeni.

Yaşarken edindiğin tecrübelerle vicdanın, ahlakın ve insanlığın harekete geçmiyorsa, o bilgilerini boşuna yüklenmişsin.

Ben hastamı binbir zorlukla başka bir hastaneye götürdüm.

Tuvalete bile gidip gelirken nefesi kesilen hastama Allah cc bir güç verdi ve aracıma bindirdim.

Oksijen makinasını da yanımıza aldım.

Gittiğim hastanede oksijen makinesini fişe takarak hastamın nefessiz kalmamasını sağladım.

Tahlillerini de yaptırdım Allah cc'a şükür.

Bunları yaşarken çektiğim zorlukları ve eşimin maruz kaldığı zor durumları bir ben bilirim.

"İlçenizde hastane ve doktor yok mu? Buralara kadar niye geldiniz?" diyen doktora da, "Hastane de var, doktor da var ama bu işe insanlığını koyan yok malesef" dedim.

Eve gelince Cimer'e bana yaşatılan bu eziyeti ve şikayetimi bildirdim.

Ertesi günü beni aradılar.

Uzman doktor hanım "Gelsin. Tüpleri yazayım" demiş.

Lütfetmiş.

Ben işimi hallettim ama o İnsanlığını kaybetmiş.

Onun insanlığı ölmüş...

Yıllarca yetim çocuklarıma, ihtiyaç sahibi olan ailelerin çocuklarına tek bir sözüm oldu.

"Okuyun doktor, hemşire olun, avukat, savcı, hakim olun.

Müdür olun, başkan olun.

Çünkü karşınıza derman için geleni siz daha iyi anlarsınız.

Ama önce insan olun ve başka insanlara nefes olun.

Allah'a emanet olun...