Geçen ay Hendek -Sakarya grubunda Muzaffer Amca nın durumunu paylaşmıştım.

Daha doğrusu paylaşmak zorunda kaldım.

Muzaffer Amca nın  kimsesi yoktu ve harabe bir evde yaşıyordu. 80 küsür yaşındaydı. Bu zamana kadar hastalanmadığı ve kendi ihtiyacını gördüğü için hayatını öyle böyle idame ettiriyormuş.

Onun imtihanı mı, bizim imtihanımız mı Rabbim bilir, hasta olup yataklara düşüp, aklını kaybetmiş.

Bir ay gece gündüz komşuları bakmış. Sobasını yakıyor,yemeğini yediriyorlarmış ancak bir haftadır tuvalet ihtiyacını da göremez olmuş.
Yine komşuları onu yıkayıp temizleyip pis vaziyette bırakmamışlar.

Beni Muzaffer amcanın komşusu olan genç bir kardeşim aradı.Bunları anlattı.

"Abla bu böyle çok olmaya başladı.Ne olur bize yardımcı ol. Bir çözüm bul." diye.

Ne yapabilirim?

Bir vatandaş olarak gereken resmi kurumları aradım. Durumu videoya çekip özelden attım ve anlattım.

Geldiler, Muzaffer Amca nın durumunu gördüler, gerekli notlarını aldılar ve gittiler.

Bir gün geçti,iki gün üç gün derken ne gelen var ne giden. Bu arada amcanın durumu kötüleşti.

Ambulansı aradık.Onlar da geldiler,  "Amcanın değerleri iyi , bizlik bir durum değil" dediler ve gittiler.

Tekrar aradım resmi kurumu , " Evraklarını hazırladık, amcayı özel bakım evine alıcaz" dediler.

İyi peki, dedik üç gün daha bekledik.

Komşu çok önemliymiş. Bu amcamızın komşuları onu her gün yedirip içirip, yıkayıp temizlediler.

Ancak nereye kadardı.

Bizler devletin gücünü de hissetmek isteriz. Vatandaş olarak düştüğümüzde hakkımız olanı önce devletten görmek isteriz.

Bizi o resmi kurum, prosedür , evrak diyerek bir hafta bekletti.

Amcanın durumunu da biliyorum ya, gündüz aklım onda gece uykularım kaçtı " ya uyanırda sobayı devirir mi, sobası belki sönmüştür.Bu soğuk havada durumu nasıldır?" diye.

Allah ım ben ne yapabilirdim..

Benim resmi bir yetkim yok ama sosyal medyada 12 bin üyelik bir grubum var. Sesimi belki orada duyurabilirim diyerek, Muzaffer amcanın durumunu anlatan  yazı ve videoyu paylaştım.

Elimden sadece bu geliyordu.

Bu adamın paraya, eşyaya ihtiyacı yoktu. Sadece şu masa masa, makam makam dolaşan evrakların bakılıp, imzalanıp acilen Özel Bakım Merkezi ne yatırılmaya ihtiyacı vardı.

Şükür paylaşımım ses getirdi.

Ve sonunda Muzaffer amca merkeze yatırıldı.

Sonuca bu şekilde ulaşabilmek  istemezdim.

Ne yazık ki;

Çayı söylersen Dursun a,

Ya gelmez, ya gelir haftaya.

Yetkiyi verirsen Dursun a,

Ya beklersin, ya da vazgeçersin sonunda.

Allah a emanet olun..